biraz uzun ama güzel bir destan.sizin yaşantınızı yansıtmasa bile ilginizi çekecektir...:)

gün battı

güneş doğmak için sabırsızlanıyor

şafak sökülecek

kan akıtılacak

yola çıkıldı artık

geri dönüş zaferle ya da ölümle olacak

bu muhabere tek kişinin ve onun maket kesicisinin muhaberesi değil

bu mimarların insanların muhaberesi olacaktır

mimarların adı hiç bu kadar kutlu olmadı

güneşin ışıkları kesmeye başladı bile karanlığı

maket bıçakları savrulacak etrafa

yıldırım misali kesecekler, karanlığı keser gibi,önlerine ne çıkarsa

404 uhuları etrafı sarhoş ederken, muharebe meydanında zafer çığlıkları atılacak

gelecek zafer bu şanlı kişilerin üstüne nur gibi inecek gökten

ve yüce kalbimizin kanıyla renk vereceğiz ona

ona kendi ruhumuzu vereceğiz

kanayan parmağımızı güneşe tutup selamlayacağız

japonlar bayraklarına tecavüz edildiğini sanacak

varsın olsun

ve bazı hocalar kendi korkuları, beceriksizlikleri, at gözlükleri ve bilgisizlikleriyle savaşacaklar bu muharebede

onlar ki bu savaşı başlatanlar

ve onlardır ki bu savaşı kaybedecek zavallı,sefil,acınası varlıklar olup çıkmıştır

ve bizler onların sivrisinek sesleri arasından öyle bir kükreyerek çıkacağız ki onlar sivrisinek olduklarına çok üzülecekler

dinleyiniz hele

bıçaklar kesmeye başladı

böyle bir vahşet ancak tek bir amaca hizmet eder tanrının huzurunda, o da bitirme projesidir

ve tanrı kutsar bu eylemi hep

kartonları acıyla dolu sevinç çığlıkları tüm meydanı kapladı

onlar da bu 5ulu amaca bedenlerini sunmaktan mutlular

onlardır ki bu savaşın en değersiz savaşçılarıdır aslında

peki ya arkada o savaş şarkılarını söyleyen kimdir, kimlerdendir

işte onlar isimsiz kahramanlardır.kiminin adı june kiminin adı ayşe

ama onlar hep vardı hep olacaktı.onlar savaşın hazırlanmasından bitimine kadar kahramanlara ilham veren güçlü kişiliklerdi

elbetteki düşmanlarımızın sayısı bizden fazla

elbetteki düşmanlarımızın kafası bizden daha dar

elbetteki düşmanlarımızın at gözlükleri var

ancak bu son dövüş olacaktır onlar için

kanayan ellerimiz , zafer çığlıkları atan ruhlarımız öyle bir maket yapacak ki

yedi cihan destura geçecek

o vakit bizler af buyuracağız düşmanlarımıza

çünkü kin gütmek yakışmaz bizim yüreklerimize

yeter ki mezun olalım...=)